Pas op, het gaat hier weer een loopblog worden de komende weken. Want er staat behoorlijk wat op de agenda.
Afgelopen weekend was er de Havenloop van Gent. En in navolging van ons succes van vorig jaar deden Griet en ik weer samen mee. Samen met een hoop volk meer.
De man was weer presentator en zorgde voor wat schone beeldjes.
De vorm: Ik niet super in vorm, want de laatste weken toch wat gehinderd door een pijnlijk been. Maar niks dat de ostheopaat niet aankan precies, want lopen ging pijnloos in de Haven.
Weer: fris bij de start, winderig maar zon. Eigenlijk exact hetzelfde weer als vorig jaar. Behoorlijk ideaal, zolang je meewind hebt tenminste :-)
Moreel: we wisten op voorhand dat onze tijd van vorig jaar kloppen moeilijk ging zijn. Maar we gingen gewoon voor zo goed mogelijk. En dat hebben we ook gedaan. Ons vollen bak gegeven, de hele wedstrijd door. Mooi parcours. En véél meer door de Volvo en de Honda, wat leutig was.
Tactiek: die vijf minuten wissel, dat ging ons goed af vorig jaar. Dus deden we dat dit jaar weer. Daarmee behoren we nog steeds tot de snelle wisselaars, de meesten wisselen pas om de zoveel kilometer. Behalve de profs, die wisselen blijkbaar nog rapper. Door een instelling van de telefoon wisten we iedere minuut hoe lang we al bezig waren. Behoorlijk handig in het kader van alles geven. Volgend jaar overwegen we vier minuten te doen.
De wissels: die hadden we ook dit jaar goed geoefend. Die verliepen dan ook prima, ik herinner me maar één mindere wissel, eigenlijk. Daar verliezen wij geen tijd mee!
Tijd: 1:46:56. Waarmee we dus eigenlijk maar amper trager waren dan vorig jaar want toen liepen we 1:46:24. En daar kom ik pas vier dagen na de aankomst achter :-)
Nieuw: het haar. Aangezien ik veel wind verwachtte en ik niet graag heb dat mijn haar in mijn gezicht waait, was er een speciaal running kapsel. Ik zou er anders niet mee buiten komen en ik ga er geen prijzen mee winnen. Maar looptechnisch gezien een heel geslaagd kapsel dat ik nog ga gebruiken.
De fiets: de mijne. Ontdaan van kinderzitje is die een stuk minder zwaar om door te geven. Wel nog een follow-me aan (zonder fietske dan) maar die hinderde niet. En fietstassen, maar die waren net handig want daarin staken we drank en ons jasje.
Achteraf: een mooie selfie natuurlijk.
Zondag de Ten Miles Antwerpen. Niet de beste voorbereiding gehad met een pijnlijk been waardoor ik niet voluit durfde trainen. Er wordt rotweer voorspeld. En ik ben gisteren nog van de trap getuimeld met twee bulten op mijn schenen en een verstuikte duim als gevolg. Het zal geen toptijd worden :-)