We zijn hier niet de enige met scholenkwesties. De knoop is doorgehakt: Janne verandert dan toch van school.
Na die desastreuze eerste schooldag van dit schooljaar was er veel veranderd. Zo goed als alle vriendjes weg, maar even goed ook een deel van het goed gevoel weg. Wat snel wel weer terugkwam want Janne heeft een hele fijne juf in het eerste leerjaar. En Janne is een sociaal kind, dus ze maakte ook wel een paar nieuwe vriendjes.
We zijn in augustus-september niet veranderd van school omdat beide scholen waar toen plaatsjes waren geen scholen waren die me konden overtuigen. Bij beide scholen waren er een aantal ernstige bezwaren, dingen waar ik echt niet kon/kan achterstaan. We gingen dus een negatieve keuze maken: weggaan om weg te gaan, niet voor een bepaald project maar tegen een ander. Ook geen goeie keuze, vond ik. Dan liever afwachten, uiteindelijk wisten we dat het in dat eerste leerjaar wel allemaal goed zou zitten.
Dus hebben we de nieuwe aanmeldingsperiode afgewacht. De scholen uit mijn ranglijstje van 5 jaar geleden terug bovengehaald. De eerste twee waren echt mijn favoriete scholen waar ik helemaal dol op was. Helaas konden we er niet binnen wegens te ver. We kregen toen een nummertje 24 in de wachtrij, behoorlijk hopeloos dus. Nu was er wel een plaatsje voor Janne. Omdat kinderen op die leeftijd minder vaak verhuizen van school. Omdat het 5 jaar geleden was dat we op de school geweest waren, zijn we er vorige maandag nog eens teruggekeerd. De directrice nam haar tijd om alles uit te leggen, hoe de school werkt, hoe hun pedagogisch project in mekaar zit. En ik was meteen weer helemaal overtuigd.
Dus start Janne vanaf september in het Trappenhuis. En ja, het zal wat aanpassen zijn. Ze gaat van gewoon onderwijs naar Freinetonderwijs. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat dat voor Janne heel goed kan zijn. Ze is nogal onzeker momenteel en Freinet werkt hard aan de zelfzekerheid van kinderen. Ze kent er nog geen kindjes, maar ik ga de komende maanden wat proberen afspreken met ouders van kinderen die daar al naar school gaan, zodat ze er toch al wat leert kennen.
En Sientje, hoor ik u denken? Wel, dat weten we nog niet. Momenteel is er nog geen plaats voor Sientje in het Trappenhuis, maar ze staat op nummer 1 op de ranglijst. Dus zodra er één kindje wegvalt, mag Sientje starten. Het is geen school met een groot verloop, dus het is een beetje afwachten wanneer dat zal zijn. Dat kan in september zijn, dat kan later zijn, dus in het slechtste geval moet ik een tijdje langs twee scholen lopen. Maar dat heb ik er voor over, want het Trappenhuis, dat is echt een topschool, horen we vaak.
In september was het één en al drama over dat scholengedoe. Deze keer hebben we de beslissing in alle rust en sereniteit zelf genomen. We hebben niemand op de hoogte gebracht, we hebben enkel met een paar mensen gepraat die belangrijk waren in het verhaal. We hebben er goed over nagedacht en zijn zeker van ons stuk. Het is een positieve keuze: een keuze voor een project, niet tegen een ander project. En ja, we vinden het ook jammer want we laten enkele toffe kinderen en hun ouders achter. Maar uiteindelijk moeten we de keuze maken waarvan we denken dat die de beste is.
We zagen er tegenop om het te vertellen aan Janne. Maar ze ziet het eigenlijk wreed zitten, oef.
Maar het is toch wel weer spannend.