Woeps! Alweer zo lang geleden dat ik hier iets geschreven heb! Een samenvatting dan maar!
Midden in de vakantie organiseerde ik een meisjesavond. Voor één keer eens niet met mijn vriendinnen, maar de meisjes mochten elk een vriendinnetje uitnodigen. Janne koos voor Aphrodite en Sien koos voor Finneke en het werd een ontzettend prettige avond met chips en limonade. Heerlijk vind ik dat eigenlijk, zo een hoop klein grut op bezoek. Pas op, dat gebeurt hier vaak dat er één of meer kindjes blijven slapen, maar deze keer mochten ze zelf kiezen, dus dat was toch anders.
De kleintjes hebben de hele avond gegibberd, de grote die hebben héél serieus een musical in mekaar gestoken.
De volgende ochtend wilden ze allemaal een dotje en gingen we naar de speeltuin. Leutig, meisjesavonden, zeker voor herhaling vatbaar.
Een paar dagen later kreeg Sien voor de tweede keer buisjes. In september kreeg ze er ook al, maar die waren er uitgevallen en ze had weer veel last van pijn en vooral van vocht achter de oren en verminderd gehoor. Ik had het nog even uitgesteld, maar het was geen doen.
Mag ik zeggen dat ik dat behoorlijk opmerkelijk vond dat ze op geen enkel moment van de dag ook maar een kik gegeven heeft? Niet geweend, niet geneut, niet bij het op de operatietafel leggen, niet bij het wakker worden. Nikske. Ik vind dat anders toch niet niks, zo’ voor een vierjarige. Felle madam hé.
Ze gingen in de paasvakantie ook een paar dagen mee naar de opvang in Brussel. Op dezelfde dagen (en samen met) Ella, maar in tegenstelling tot Ella vonden zij het maar niks. Ze vonden het echt niet leuk dat ze in verschillende groepen moesten, weetwel. Ik heb ze plechtig moeten beloven dat ze NOOIT meer mee moeten naar de opvang. En eerlijk gezegd vind ik het ook niet erg want om echt stipt op tijd in Brussel te zijn is niet zo evident eigenlijk. Als mijn trein 5 minuten vertraging heeft dan is de bus er al weg en met de auto gaan… ja, dat is enkel goed voor file en veel stress. Never again.
De treinreis in het terugkeren was wel ontspannend :-)
In de tweede week van de paasvakantie gingen we een paar dagen naar Kaatsheuvel. Ja, van de Efteling ja, maar daar logeerden we niet, wel in een campeerhuisje een paar km verder. Oké, misschien niet zo leuk, maar wel pakken goedkoper. Afgaande op de recensies hadden we ons eigenlijk aan het ergste verwacht, maar het viel eigenlijk zéér goed mee.
Uiteraard gingen we wel naar daar om ook een dagje Efteling te doen, dat is evident. Zalig park is dat toch, alleen al voor dat sprookjesbos. Deze keer gingen we ook een beetje andere dingen doen in het park. En dat lukte, die wildwaterbaan was echt de max!
Janne, anders trouwens niet de grootste heldin van het pak, was trouwens dol op van die snelle roetsjbanen waar ik liever niet op ga (voor de kenners: Joris en de draak). Heerlijk park, heerlijke dagje, met heerlijk gezelschap.
En dan was er nog Pasen ook gekenmerkt door de ark van Noah (lang leve Playmobil) en chocolade. En voetbal, blijkbaar.
Heerlijke vakantie. Ze mocht blijven duren.